Το 1995 το περίπτερο της Opel στο Σαλόνι της Γενεύης συζητήθηκε αρκετά, καθώς εκεί έκανε πρεμιέρα το εκκεντρικό MAXX.
Πάμε λοιπόν να θυμηθούμε γιατί ξεχώρισε πριν από 25 χρόνια το εν λόγω πρωτότυπο αστικών προδιαγραφών μοντέλο.
Ένας από τους λόγους ήταν ο τρικύλινδρος μόλις 973 κ.εκ. ECOTEC βενζινοκινητήρας του, απόδοσης 50 ίππων και 90 Nm ροπής. Οι επιδόσεις του έκαναν λόγο για επιτάχυνση από 0-100 χλμ./ώρα εντός 12,1 δευτ. και για τελική ταχύτητα 151 χλμ./ώρα, ενώ κατανάλωσε μόλις 3,9 λίτρα/100 χλμ. με σταθερή ταχύτητα 90 χλμ./ώρα.
Εκείνη την εποχή σε καμία περίπτωση οι τρικύλινδροι κινητήρες δεν υπερτερούσαν, όπως συμβαίνει σήμερα, απέναντι στους τετρακύλινδρους, παρότι από τότε είχαν σημαντικά οφέλη, όπως χαμηλότερο βάρος, υψηλότερη απόδοση και χαμηλότερες απώλειες τριβής.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι το ανανεωμένο Astra διαθέτει στη γκάμα του σύγχρονους υπερτροφοδοτούμενους τρικύλινδρους κινητήρες βενζίνης και πετρελαίου, οι οποίοι διακρίνονται για τις χαμηλές εκπομπές C02 και για την περιορισμένη κατανάλωση καυσίμου.
Σχεδόν δώδεκα μήνες μετά την πρεμιέρα του MAXX η Opel έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία που ανακοίνωσε ότι ξεκινάει την ανάπτυξη ενός τρικύλινδρου κινητήρα με στόχο την εισαγωγή του στη γραμμή παραγωγής.
Μια ακόμα καινοτομία του MAXX εντοπίζεται στο αμάξωμά του, στο οποίο τα πάνελ του δεν ήταν φτιαγμένα από χάλυβα, αλλά από εξωθημένο αλουμίνιο, επομένως ήταν εφικτή η παραγωγή των τμημάτων του σε ποικιλία μεγεθών και σχημάτων.
Έτσι αποκτούσε πλεονέκτημα σε ασφάλεια και βάρος (μόνο 650 κιλά), ενώ ήταν μια αρθρωτή κατασκευή με το αμάξωμα του MAXX να παίρνει τη μορφή convertible, pick-up, off-road και βαν. Θεωρείται ότι το ΜΑΧΧ ήταν ο προάγγελος των σύγχρονων εύκαμπτων πλατφορμών οχημάτων.
Οι διαστάσεις του δίπορτου ΜΑΧΧ, ανεξάρτητα από τον τύπο του αμαξώματος δε μεταβάλλονταν, με το μήκος του να βρίσκεται στα 2.975 χλστ., ενώ το πλάτος και το ύψος του διαμορφώνονταν στα 1.575 χλστ.
Οι δυο εμπρός επιβάτες κάθονταν σε ένα μεγάλο ενιαίο έδρανο, ενώ ο πίσω χώρος αποσκευών ήταν ίσος με αυτόν του station wagon Astra. Παράλληλα επιτρέπονταν η τοποθέτηση ενός πίσω πάγκου καθισμάτων για τη μεταφορά ακόμα δυο επιβατών.
Σημειώστε ακόμα ότι το MAXX εξοπλίζονταν με αερόσακο οδηγού, ΑΒS, εμπρός ανάρτηση με γόνατα ΜακΦέρσον προερχόμενη από τα Vectra και το Omega, ενώ το ρεζερβουάρ καυσίμου για μέγιστη ασφάλεια ήταν τοποθετημένο ανάμεσα από τους πίσω τροχούς.
