Είμαστε γραφιάδες και το γουστάρουμε! Μας αρέσει το χαρτί και η έντυπη επικοινωνία. Το μεράκι μας, η απόδοση του κόσμου και αυτού πουσυμβαίνει, του ο,τιδήποτε στις μέρες μας, μέσα και πάνω στο χαρτί. Η αισθητική μας μέσα από το έντυπο. Το διάβασμα. Όχι άλλο ίντερνετ, όχι άλλο facebook, όχι άλλο twitter και ενημέρωση ξεπέτα, όχι άλλο alert από τα διάφορα sites που όταν αφίκνυνται στο κινητό, χαλούν την ηρεμία και την ησυχία μας. Χαρτί. Γουτεμβέργιος, μελάνι και μυρωδιά. Γιατί τα γράφω αυτά; Διότι στα χέρια μου έπεσε το κείμενο ενός Αμερικανού αναγνώστη, ο οποίος έκανε το εξής απλό πείραμα. Μετά το επεισόδιο με τον μανιακό στην Φλόριδα που «καθάρισε» στο σχολείο τους συμμαθητές του πριν από ένα μήνα, ο φανατικός αναγνώστης και socialized τύπος περιού ο λόγος, είδε τα alerts να σκάνε το ένα μετά το άλλο στο τηλέφωνό του. Έμπαινε να διαβάσει τις ειδήσεις και ήταν μία γραμμή η κάθε μία. Την επόμενη μέρα έπεσε στα χέρια του μια εφημερίδα. Την ξεφύλλισε και μέσα σε 40 λεπτά, τόσος ήταν ο χρόνος της ανάγνωσης, δηλαδή πολύ λιγότερος από τις ώρες που περνάμε όλοι ολημερίς «σκρολάροντας» την οθόνη του κινητού μας, ενημερώθηκε, κατατοπίστηκε, διάβασε δεκάδες διαφωτιστικές απόψεις υπογεγραμμένες και όχι τα memes που συνήθως απαντώνται στα social media και ήταν ένας ήρεμος άνθρωπος, όπως μας λέει. Αποφάσισε να διαβάζει εφημερίδα και μόνο για ένα μήνα, χωρίς να χρησιμοποιεί τα γνωστά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Διαπίστωσε ότι έχει χρόνο για την οικογένειά του, ενημέρωση σε βάθος. Ειδήσεις που την επόμενη μέρα έπαιζαν τα κανάλια και τα ραδιόφωνα, διορθώθηκε η όρασή του και του πέρασε ο πόνος στον καρπό από την χρησιμοποίηση του «ποντικιού». Αν δε, χρησιμοποιήσετε το μετρο ως μέσο μεταφοράς σε μία Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, θα παρατηρήσετε ότι οι περισσότεροι επιβάτες διαβάζουν. Εφημερίδες και βιβλία. Η εκδίκηση του χαρτιού έρχεται και μάλιστα με φόρα…
