Το να κερδίζεις τη Ferrari μέσα στο «σπίτι» της, στην πίστα της Μόντσα, η νίκη είναι διπλή για την ομάδα που την κέρδισε, και η ήττα διπλή για τη Ferrari, μπροστά στα μάτια των χιλιάδων πιστών της, στους tifosi.
Και δεν είναι μόνο ότι δεν κέρδισε η Ferrari, τη στιγμή που η πρώτη γραμμή της εκκίνησης ήταν “tutto rosso” με Κίμι και Φέτελ, έρχονται και οι δηλώσεις του Τότο Βολφ που ανεβάζουν ακόμα περισσότερο την ένταση, και όχι άδικα.
Ο Βολφ ήταν πολύ σαφής λέγοντας «κέρδισε η Mercedes χωρίς να έχει το ταχύτερο μονοθέσιο, ενώ οι βαθμοί για το πρωτάθλημα υπολογίζονται την Κυριακή και όχι το Σάββατο».
Και αυτό το σχόλιο το έκανε για τον τρόπο που η Ferrari πανηγύρισε το 1-2 στην εκκίνηση, που στον αγώνα τα έκανε όμως θάλασσα.
Στους αγώνες όμως αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα.
Αυτό κοιτάνε οι τεχνοκράτες, όλα τα άλλα οι ρομαντικοί, που όμως σε σπορ, όπως η Formula 1 με τζίρο πολλών πολλών εκατομμυρίων, οι ρομαντισμοί δεν έχουν πλέον θέση.
Ο Χάμιλτον λοιπόν σημείωσε την 5η νίκη στη Μόντσα (2012, 2014, 2015, 2017, 2018) , ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Μίκαελ Σουμάχερ (1996, 1998, 2000, 2003, 2006) και επειδή η καριέρα του δεν έχει ακόμα τελειώσει, θεωρείται σίγουρο ότι θα καθίσει αυτός στο θώκο του πολυνίκη στην πίστα της Μόντσα.
Βέβαια στους αγώνες τίποτα δεν είναι σίγουρο. Και αυτή είναι η μαγεία τους.
Όπως δεν σημαίνουν τίποτα οι 30 βαθμοί διαφορά του Χάμιλτον με τον Φέτελ, καθώς απομένουν άλλοι 7 αγώνες και όλα είναι ανοικτά.
Να δούμε λοιπόν εάν η δήλωση του Αριβαμπένε, αγωνιστικού διευθυντή της Ferrari, που σχολίασε οτι «απομένουν 7 Γκραν Πρι, δεν θα χαριστούμε σε κανένα» θα έχει τη σωστή ερμηνεία στα Γκραν Πρι που ακολουθούν.
Πάντως μέχρι στιγμής η Mercedes με τις στρατηγικές που εφαρμόζει και λειτουργώντας ως ομάδα, δείχνει να έχει τον πρώτο λόγο.
Αλλά μην ξεχνάμε αγώνες σημαίνουν ανατροπές μέχρι το τέλος.
