Μπορεί οι εταιρείες να ανακοινώνουν συνεχώς φιλόδοξα πλάνα για νέα ηλεκτρικά μοντέλα και αύξηση του μεριδίου τους στο εγγύς μέλλον όμως υπάρχουν δύο βασικά προβλήματα, η αυτονομία και το κόστος αγοράς. Πηγή και των δύο προβλημάτων είναι οι μπαταρίες ιόντων λιθίου που χρησιμοποιούνται σήμερα με τη λύση να βρίσκεται στις μπαταρίες στερεάς κατάστασης (solid-state batteries).
Η τεχνολογία των μπαταριών στερεάς κατάστασης μπορεί να λύσει αρκετά από τα προβλήματα των ηλεκτρικών αυτοκινήτων καθώς δεν έχει υγρούς καταλύτες που μπορεί να διαρρεύσουν, έχει μεγαλύτερη ενεργειακή αυτονομία (δηλαδή χωράει περισσότερη ενέργεια σε μικρότερο χώρο), έχει λιγότερα εξαρτήματα, είναι πιο ασφαλής, περιλαμβάνει πιο εύκολες διαδικασίες παραγωγής και το κυριότερο μειώνει κατά πολύ το κόστος παραγωγής.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, παρά τα πολλαπλά οφέλη της τεχνολογίας αυτής δεν την έχουμε δει να εφαρμόζεται από κάποια αυτοκινητοβιομηχανία και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είναι ακόμα αρκετά ώριμη για εμπορική χρήση. Αυτός είναι και ο λόγος που τρεις από τις μεγαλύτερες ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες (Honda, Nissan, Toyota) ενώνουν τις δυνάμεις τους με το ερευνητικό κέντρο Libtec (Lithium-Ion Battery Technology and Evaluation Center) και τις εταιρείες κατασκευής μπαταριών Panasonic και GS Yuasa.
Μάλιστα, την προσπάθεια αυτή στηρίζει και η ιαπωνική κυβέρνηση η οποία μέσω του υπουργείου οικονομικών θα χρηματοδοτήσει το Libtec με 1.6 δις γουάν (12.37 εκατομμύρια ευρώ). Το πλάνο αυτής της συνεργασίας κέει ότι μέχρι το 2025 θα έχει δημιουργηθεί μπαταρία που θα μπορεί να εξασφαλίσει αυτονομία 550 χλμ. και μέχρι το 2030 θα έχει αυξήσει την αυτονομία στα 800 χλμ.
Μπορεί σε πρώτη ανάγνωση η ένωση των τριών ανταγωνιστριών εταιρειών να φαίνεται παράξενη όμως βρίσκει την εξήγησή της αν κοιτάξουμε ότι μέχρι το 2013 η Ιαπωνία είχε τον έλεγχο του 70% της παγκόσμιας παραγωγής μπαταριών και τώρα βρίσκεται στο 41%.
