![Η έκδοση με φυσικό αέριο του Panda δε φέρει καμία αλλαγή στην εξωτερική του όψη.](https://archive.motori.gr/sites/default/files/styles/sliderview/public/newsartimages/2019/5/23/photon28873f76955.jpg?itok=coiFtZdL)
Χωρίς αμφιβολία σε όλους μας αρέσουν τα σπορ μοντέλα και οι επιδόσεις, ωστόσο στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης (ποιος είπε ότι τελείωσε;) αυτό πλέον που μετράει περισσότερο για τους αγοραστές είναι οι οικονομικές μετακινήσεις.
Για το λόγο αυτό το Fiat Panda που καταναλώνει εκτός από βενζίνη και φυσικό αέριο παραμένει επίκαιρο. Πάμε όμως να δούμε τι πραγματικά είναι το μικρό ιταλικό μοντέλο διπλού καυσίμου.
Εμφανισιακά δεν υπάρχει κάτι που να προδίδει ότι το λευκό Panda των φωτογραφιών κινείται και με φυσικό αέριο, ενώ το καλούπι του είναι κάπως γερασμένο, καθώς παραμένει ίδιο αρκετά χρόνια, αλλά η επιτυχία του βρίσκεται στα νούμερα των πωλήσεων….
Στο εσωτερικό του Panda τα πλαστικά είναι όλα σκληρά, όπως συνηθίζεται άλλωστε σε μοντέλα αυτή της κατηγορίας, ενώ οι χώροι για μικροαντικείμενα είναι αρκετοί. Το κάθισμα του οδηγού δε ρυθμίζεται καθ ύψος, επομένως αναγκαστικά βρίσκεσαι αρκετά ψηλά, κάτι που σε συνδυασμό με τις μεγάλες πλευρικές γυάλινες επιφάνειες προσφέρει αρκετά καλή περιμετρική ορατότητα.
Το τιμόνι τώρα ρυθμίζεται μόνο πάνω-κάτω και όχι μέσα-έξω. Ικανοποιητικοί για τα δεδομένα είναι οι χώροι για τα πόδια των πίσω επιβατών όπως και ο «αέρας» ανάμεσα στα κεφάλια τους και στην οροφή.
Τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του εν λόγω Panda τον αναγνωρίζεις παρατηρώντας την ενσωματωμένη οθόνη στον πίνακα οργάνων, η οποία προβάλει δυο ενδείξεις για τη στάθμη καυσίμου. Η πάνω αφορά το φυσικό αέριο και η κάτω τη βενζίνη.
Ανοίγοντας την τάπα του ρεζερβουάρ συναντήσαμε δυο στόμια, με το δεξί να χρησιμεύει για την πλήρωση με φυσικό αέριο, ενώ το αριστερό για το γέμισμα του ρεζερβουάρ βενζίνης (χωρητικότητας 35 λίτρων).
Κάτω τώρα από το δάπεδο του πορτμπαγκάζ παρατηρείς ένα φούσκωμα, καθώς εκεί βρίσκονται οι δυο δεξαμενές αποθήκευσης του φυσικού αερίου (χωρητικότητας 12 κιλών). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του χώρου αποσκευών κατά 25 λίτρα, αφήνοντας του διαθέσιμα 200 λίτρα για την αποθήκευση των αποσκευών.
Η ενεργοποίηση του βενζινοκινητήρα γίνεται πάντα με βενζίνη και μετά από λίγα δευτερόλεπτα γίνεται αυτόματα η εναλλαγή στο φυσικό αέριο. Όταν τώρα εξαντληθεί το φυσικό αέριο και πάλι αυτόματα η τροφοδοσία γυρνά στη βενζίνη. Βέβαια ο οδηγός μπορεί να επιλέξει χειροκίνητα τη κατανάλωση βενζίνης μέσω ενός κουμπιού που βρίσκεται στην κεντρική κονσόλα.
Προηγουμένως αναφερθήκαμε στο βενζινοκινητήρα του Panda, αλλά δε δώσαμε περαιτέρω στοιχεία. Ο λόγος για τον tubro μόλις 0.9 λίτρων (875 κ.εκ. για την ακρίβεια) TwinAir δικύλινδρο βενζινοκινητήρα, ο οποίος έχει αρκετά ελαστική λειτουργία, στις χαμηλές στροφές είναι κάπως άτονος, ακούγεται αρκετά (ενοχλητικά κάποιες φορές), ωστόσο κοντά στις 3.000 σ.α.λ. ο ήχος του μειώνεται σημαντικά και γίνεται αρκετά πιο πρόθυμος.
Τώρα η ισχύς του με βενζίνη και με φυσικό αέριο είναι 85 και 80 ίπποι αντίστοιχα. Παράλληλα με τη χρήση φυσικού αερίου η ροπή μειώνεται ελάχιστα από τα 145 στα 140 Nm. Στην πράξη πάντως ο οδηγός δεν αντιλαμβάνεται κάποια διαφορά δύναμης με τις εναλλαγές των καυσίμων.
Για όσους όμως αρέσκονται στους αριθμούς να πούμε ότι με τη βενζίνη η επιτάχυνση από 0-100 χλμ./ώρα διαρκεί 12 δευτ. και η τελική ταχύτητα είναι 170 χλμ./ώρα. Τα αντίστοιχα νούμερα με φυσικό αέριο είναι 12,8 δευτ, και 168 χλμ./ώρα.
Το βασικό ερώτημα όμως που πρέπει να απαντήσουμε είναι γιατί να επιλέξουμε το φυσικό αέριο κίνησης. Διότι είναι το οικονομικότερο καύσιμο με τιμή 0,89 ευρώ/κιλό, ενώ η τιμή της απλής αμόλυβδης 95 οκτανίων έχει σκαρφαλώσει στα 1,620 ευρώ/λίτρο.
Άρα με την επίσημη μέτρηση (δεν υπάρχει ένδειξη πραγματικής κατανάλωσης ούτε αυτονομίας) των 3,1 κιλών/100 χλμ. το κόστος για 100 χλμ. είναι σχεδόν 3 ευρώ.
Ο βενζινοκινητήρας 0.9 TwinAir από την πλευρά του καταναλώνει σύμφωνα με τη Fiat 4,5 λίτρα/100 χλμ. Εμείς πάντως εξαντλήσαμε το φυσικό αέριο μετά από 270 χλμ. Η Fiat υποστηρίζει ακόμα ότι 1 κιλό φυσικού αερίου αποδίδει όσο 1,3 λίτρα πετρελαίου και είναι σαφώς φιλικότερο προς το περιβάλλον.
Βασιζόμενο στο πλαίσιο της τετρακίνητης έκδοσης το Panda έχει μεγαλύτερη απόσταση από το έδαφος. Η ανάρτηση του είναι αρκετά μαλακή, κάνοντας τα περάσματα πάνω από λακκούβες ανέπαφα, όμως οι κλίσεις στις στροφές γίνονται αντιληπτές.
Μέτριο σε αίσθηση είναι το ηλεκτρικό τιμόνι, το οποίο μπορεί να γίνει ακόμα πιο ελαφρύ με το πάτημα του διακόπτη City στην κεντρική κονσόλα, η λειτουργία όμως αυτή ενδείκνυται μόνο για μανούβρες σε πολύ στενούς δρόμους και στη διαδικασία του παρκαρίσματος, καθώς στον ανοιχτό δρόμο με υψηλότερες ταχύτητες χάνεται αρκετά η επαφή με τους μπροστινούς τροχούς. Ο λεβιές του 5-τάχυτου προσφέρει καλά κουμπώματα, ενώ η κλιμάκωση των δυο τελευταίων σχέσεων είναι πιο αραιή.
Συνοψίζοντας, το Panda που καταναλώνει και φυσικό αέριο είναι ιδανικό για όσους κάνουν αρκετά χιλιόμετρα καθημερινά εντός της πόλης, καθώς η χρήση του είναι άκρως οικονομική. Αυτό που βάζει όμως σε δεύτερες σκέψεις είναι το γεγονός ότι το δίκτυο σταθμών ανεφοδιασμού φυσικού αερίου κίνησης (υπάρχουν μόλις επτά στην Αττική) στη χώρα μας είναι ακόμα αρκετά περιορισμένο.
Το βασικότερο όπλο πάντως στη φαρέτρα του Panda 0.9 TwinAir CNG που σε κάνει να ξεπερνάς τα υπόλοιπα θέματα, είναι η τιμή των 11.990 ευρώ.