Στην Λισσαβώνα της Πορτογαλίας, που για μια ακόμα φορά την επισκεφθήκαμε στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής παρουσίασης του νέου Volkswagen T-Roc, τα παλιά τραμ εξακολουθούν να αποτελούν τουριστική ατραξιόν, προσθέτοντας ένα μοναδικό χρώμα ανάμεσα στα κτήρια και στη σκουρόχρωμη άσφαλτο.
Όχι σύγχρονα σχεδιαστικά τραμ, αλλά τα παλιά, τα ξύλινα που εξακολουθούν να αποτελούν ένα από τα βασικά μεταφορικά μέσα της πορτογαλικής πρωτεύουσας.
Για μια ακόμα φορά παρατηρήσαμε ότι κόσμος ανέβαινε για μια βόλτα με αυτό το μέσο σταθερής τροχιάς και μάλιστα με ένα πλατύ χαμόγελο καθώς στην εποχή της τεχνολογίας και των gadget αυτή η ξύλινη φιγούρα αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερο κέφι.
Ένα βαγόνι συνήθως, ξύλινες πόρτες, μικρά καθισματάκια και η βόλτα συνεχίζεται…
Στη θέα λοιπόν αυτών των τραμ (που εκτός της Λισσαβώνας υπάρχουν και σε άλλες πόλεις της Πορτογαλίας όπως το Πόρτο) αναρωτηθήκαμε τι «βρήκαν» οι Πορτογάλοι και διατήρησαν αυτό το μέσον μεταφοράς, ενώ εμείς στη χώρα μας το καταργήσαμε το 1960 όταν άρχισαν να εμφανίζονται τα τρόλλεϋ.
Τα πρώτα ηλεκτροκίνητα τραμ εμφανίστηκαν στην Αθήνα το 1908. Ήταν βελγικής κατασκευής με χωρητικότητα 16 καθημένων και 14 ορθίων επιβατών. Αργότερα ήρθαν ιταλικής κατασκευής και σταδιακά το δίκτυο έφτασε τις 21 γραμμές πριν καταργηθεί το 1960 επί Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Όμως το τραμ επανήλθε στη ζωή μας το 2004 επι Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά χωρίς την ομορφιά του παλιού, καθώς το λόγο έχουν τα σύγχρονα αεροδυναμικά βαγόνια.
Στη Πορτογαλία τα παλιά τραμ εξακολουθούν να δίνουν χρώμα στις πόλεις, να θυμίζουν άλλες εποχές και να αποτελούν ένα ξεχωριστό σουβενίρ για τους τουρίστες καθώς το τραμ το προβάλλουν παντού και με κάθε τρόπο.
