Οι οκτώ οδηγοί της «Team Greece» που επιλέχθηκαν από την ΟΜΑΕ να εκπροσωπήσουν τη χώρα μας σ' αυτή τη διετή μεγάλη συνάντηση του θεσμού των αναβάσεων, είχαν την πρώτη επαφή με τη διαδρομή.
Μια διαδρομή 3,3 χλμ. στο Κούμπιο της Ιταλίας .
Τι δήλωσαν λοιπόν οι Έλληνες συμμετέχοντες μετά την πρώτη γνωριμία.
«Ο καιρός ήταν καλός -γύρω στους 25 βαθμούς με ηλιοφάνεια- κι αυτό μας βοήθησε αρκετά στην αναγνώριση του δρόμου», είπε ο Σταμάτης Κατσίμης (Mitsubishi Lancer EvoIX / Κατ.1-S20). «Είναι μια ωραία διαδρομή, όχι αρκετά μεγάλη, με πολύ γρήγορες στροφές και πολύ τεχνική. Έχουμε ένα αρκετά ισορροπημένο αυτοκίνητο στις γρήγορες στροφές, αφού μόνο στο τελευταίο κομμάτι υπάρχουν φουρκέτες, και πιστεύω ότι [η διαδρομή] θα το βολέψει καλύτερα».
Ο Γιώργος Κεχαγιάς (Ford Sierra RS500 / Κατ.3-Ε1) συμπλήρωσε σχετικά: «Η διαδρομή είναι πάρα πολύ τεχνική, και γρήγορη. Όχι γρήγορη όπως ο Διόνυσος, αλλά έχει μεγάλες ταχύτητες και πολλές εναλλασσόμενες στροφές, είναι πολύ τεχνική, ενώ υπάρχουν και σημεία που πρέπει να 'κρατήσεις' για να βγει ο χρόνος. Η άσφαλτος κρατάει καλά, και θα δείξει στο πρώτο σκέλος. Έχουμε αντιμετωπίσει και πρόπερσι το πρόβλημα της μη θέρμανσης των ελαστικών. Έχουμε, επίσης, επιλέξει και πιο μαλακά ελαστικά, τα supersoft που η Pirelli έβγαλε αποκλειστικά για αυτή την ανάβαση. Για εμάς υπάρχει το επιπλέον πρόβλημα ότι το αυτοκίνητο έχει την κίνηση στους πίσω τροχούς, και τα ελαστικά παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο, διότι δεν βρίσκεις πρόσφυση όπως με ένα τετρακίνητο. Έχεις 550 ίππους στο πίσω μέρος χωρίς μεγάλο φορτίο εκεί, ενώ το τετρακίνητο έχει και τη δύναμη και το φορτίο. Τα αυτοκίνητα της κατηγορίας μου είναι πολύ καλά, πολύ δυνατά - όλα της Formula Saloon, όπως τη λέμε στην Ελλάδα, είναι στη δική μου κατηγορία, και είναι τα περισσότερα τετρακίνητα», κατέληξε.
«Η διαδρομή είναι υπέροχη, μπορώ να πω καλύτερη και από την Τσεχία«, είπε ο Παναγιώτης Λιώρης (Ford Escort WRC / Κατ.3-OpTCGT), που ήταν μέλος της Team Greece και στο FIA Hill Climb Masters του 2016. «Είναι ανηφορική βέβαια, αλλά γρήγορη, και πιστεύω ότι είναι στα μέτρα μου. Τώρα, επειδή εμείς εδώ τρέχουμε βάσει της ομολογκασιόν και δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα αυτοκίνητά μας για έναν αγώνα, θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο».
Ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος (Ferrari 458 Challenge, Κατ.3-OpTCGT) είπε, από την πλευρά του: «Όλα είναι μια χαρά, οργανωμένα εξαιρετικά, και η διαδρομή είναι πάρα πολύ καλή - πολύ τεχνική, πολύ πατημένη και με ωραίες κλίσεις. Σε ορισμένα σημεία μπορεί να φτάσουμε και τα 200 χλμ./ώρα. Άμα προσέξουμε τα λάστιχα θα πάμε καλά. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να συναγωνιστούμε ιδιαίτερα τους αντιπάλους μας, διότι διαθέτουν πολύ καλύτερα αυτοκίνητα, και στημένα για αυτές τις προδιαγραφές. Αν δουλέψουν και τα ελαστικά, γιατί το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δεν μας δίνει και πολλές επιλογές, κι έχω βάλει τα πιο μαλακά που βρήκα, θα είναι μια χαρά».
Και ο Παναγιώτης Σολδάτος (Ford Fiesta Turbo, Κατ.3-OpTCGT) συμπλήρωσε: «Πολύ καλή διαδρομή. Δύσκολη, βέβαια, καθώς ο ανταγωνισμός εδώ είναι τεράστιος, δεν ζεσταίνεις λάστιχα κ.τ.λ. Για εμάς είναι ωραίο που είμαστε εδώ».
«Η διαδρομή είναι πάρα πολύ ωραία, και η οργάνωση το ίδιο. Είναι πολύ γρήγορη και τεχνική Ανάβαση, και θέλει καλό 'διάβασμα'», είπε ο Τρύφωνας Χασάπης (Citroen AX, Κατ.3-OpTCGT). «Ο συναγωνισμός μας έχει πολλά ελαφρύτερα αυτοκίνητα, αλλά όχι πιο καλά, και θεωρώ ότι θα είμαστε κοντά, στην κατηγορία μας. Θα το κυνηγήσουμε».
Και ο Βασίλης Ρέκκας (Citroen Saxo, Kat.E1) τόνισε: «Η διαδρομή είναι πολύ γρήγορη, τεχνική, επικίνδυνη θα έλεγα, αλλά βέβαια την έχουν ασφαλίσει με μπαριέρες. Το θέμα είναι ότι δεν θα έχουμε ζεστά λάστιχα. Για τον συναγωνισμό δεν γνωρίζουμε ακόμη - θα δείξει αύριο, καθώς είναι πολύ πιο δυνατά τα άλλα αυτοκίνητα, αλλά έχουμε ελπίδες. Είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι θα πάμε καλά.»
Ο Κίμωνας Θέος (Peugeot 106 / Κατ.3-OpTCGT), πέραν της κατάταξης κατηγορίας του, συμμετέχει -μεταξύ επτά συνολικά οδηγών- και στο έπαθλο των νεαρών οδηγών κάτω των 25 ετών. «Η διαδρομή είναι αρκετά γρήγορη και τεχνική, και έχει αρκετά κομμάτια που είναι διαφορετικά, κάπως, από τα ελληνικά. Θα προσπαθήσουμε να προσαρμοστούμε, και να πάμε όσο καλύτερα μπορούμε», είπε ο Θέος. «Εδώ είναι λίγο περίεργα τα πράγματα με τις κατηγορίες, διότι το 106 δεν υφίσταται σε ομολογκασιόν ως Γκρουπ Ν, έχει λήξει από χρόνια. Στην Ελλάδα είναι Ν2, ενώ εδώ το έχουν βάλει στην Open. Είναι πρωτόγνωρο ότι δεν θα ζεσταίνουμε τα λάστιχα, αλλά θα προσπαθήσουμε να προσαρμοστούμε. Σαν εμπειρία, αυτός ο αγώνας είναι κάτι διαφορετικό, και είναι τιμή μας που τρέχουμε εδώ».
Τι είναι το κύπελλο Εθνών.
Πέραν της ατομικής επίδοσης κάθε οδηγού στην κατηγορία του, τέσσερις οδηγοί θα αποτελέσουν και την «ελληνική εθνική ομάδα» που θα ανταγωνιστεί τις υπόλοιπες 19 χώρες σε έναν αγώνα ακριβείας, όπου κάθε οδηγός πρέπει να κάνει σε δύο από τα τρία σκέλη που θα αγωνιστεί όσο το δυνατόν πιο κοντινό χρόνο.
Από τους Παναγιώτη Λιώρη, Γιώργο Κεχαγιά, Παναγιώτη Σολδάτο και Παναγιώτη Ηλιόπουλο που θα αποτελέσουν την «εθνική Ελλάδος», οι δύο πρώτοι είχαν την εμπειρία αυτής της δοκιμασίας από τον προηγούμενο αγώνα, στο Στέρνμπερκ της Τσεχίας το 2015.
«Η δυσκολία της δοκιμασίας για το Κύπελλο Εθνών είναι ότι, ελλείψει και της προθέρμανσης των ελαστικών, μπορεί από σκέλος σε σκέλος να αλλάξουν οι συνθήκες - να ζεστάνει, π.χ., λίγο ο καιρός, και να αυξηθεί η πρόσφυση», είπε ο Κεχαγιάς. «Κι έτσι, είναι δύσκολο να κάνεις τον ίδιο χρόνο. Πάντως, πρέπει να πας όσο πιο γρήγορα μπορείς για να κάνεις τον ίδιο χρόνο - όχι να πας πιο σιγά και να κοιτάζεις το ρολόι. Πρέπει να κάνεις ίδιο χρόνο, σε γρήγορο ρυθμό».
Ο Λιώρης συμπλήρωσε: «Βασικά εμείς δεν έχουμε συναγωνισμό, γιατί αγωνιζόμαστε ως εθνική Ελλάδος και αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι ένας αγώνας ακριβείας, τον ίδιο χρόνο και στα δύο σκέλη. Θα προσπαθήσουμε να είμαστε κοντά στο πρώτο σκέλος με το δεύτερο, για να πάρουμε μια καλή θέση σαν εκείνη (σ.σ.: 4η) που κατακτήσαμε στην Τσεχία». Και ο Παναγιώτης Σολδάτος κατέληξε: «Είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία και αν ήξερα τι να κάνω, θα το έκανα. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα, για να βγάλουμε τον ίδιο χρόνο - θα το δούμε και αύριο στα δοκιμαστικά».
