Τέταρτος σταθμός του πανελλήνιου πρωταθλήματος η ανάβαση Ριτσώνας. Η Μέκκα των αναβάσεων όπως τιτλοφορείται.
Κι όμως στη Lady V όπως μας αποκαλούν τελευταία δεν αρέσει!!! Δεν ξέρω αν είναι δύσκολη ή αν εγώ προσωπικά δεν την «βρήκα» όπως θα ήθελα παρά τις αρκετές φορές που την έχω τρέξει. Δεν ξέρω αν με ταλαιπωρούν οι συνήθεις πολύ μεγάλες καθυστερήσεις που θυμάμαι να έχω ζήσει. Από την μια μεριά οι πολλές συμμετοχές από την άλλη ο πολύς κόσμος…μετά την βρόχινη Ριτσώνα του 2015, οι καθυστερήσεις ήταν τόσο μεγάλες που το δεύτερο σκέλος του αγώνα δεν έγινε ποτέ, έτσι είπα στον εαυτόν μου τέλος η ανάβαση Ριτσώνας!!!
Όμως ποτέ δεν πρέπει να λες μεγάλες κουβέντες και υποσχέσεις…
Παρασκευή απογευματάκι λοιπόν στο γραφείο λίγο πριν την εκπνοή των δηλώσεων συμμετοχής θυμίζω λιοντάρι στο κλουβί. Θέλω να τρέξω ο επόμενος αγώνας αργεί…αλλά Ριτσώνα;;; Aφού «είπες» οτι δεν θα ξαναπάς!!! Αναποφάσιστη… Τηλέφωνο στον αρχηγό της ομάδας…
Με ακούει μετά προσοχής και αφού ολοκληρώνω την πρόταση μου απαντά. Εσύ μου είχες πει ότι δεν θα ξαναπάς Ριτσώνα… Γκρρρ τι θέλω και κάνω δηλώσεις;;; Από την άλλη, στην ανάβαση Κύμης δεν πήγες, μήπως πρέπει να δοκιμάσεις λίγο στα πιο «δύσκολα» λοιπόν;;; Δεν ήθελα πολύ, το πιθανότερο να αρρώσταινα αν δεν δήλωνα συμμετοχή οπότε ο κύβος ερρίφθη!!! Τέσσερα χρόνια μετά πάμε Ριτσώνα!!!
Κυριακή πολύ-πολύ πρωί βουνό για δοκιμές. Την θυμάμαι πάαααρα πολύ καλά σαν να μην πέρασε μια μέρα! Στροφές γνώριμες όπως το «ελενίτ», η «οδηγών» είναι εκεί και μας περιμένουν. Δύο, τρία, πέντε περάσματα ξανά και ξανά κι η ψυχολογία ανεβαίνει κατακόρυφα. Για να σε δω κυρία μου στα «δύσκολα»…
Η εβδομάδα δεν αργεί να περάσει και Σάββατο πρωί γύρω στις πέντε το ρολόι μας χτυπάει… Φτάνουμε βουνό η ομάδα στο σέρβις έτοιμη, στημένη Σταμάτης, Δημήτρης, Βαγγέλης και το …ασημί «μωρό» είναι εκεί και μας περιμένουν… Έτσι όπως το βλέπω καθαρό γυαλισμένο και ετοιμοπόλεμο, αισθάνομαι σαν να μου κλείνει πονηρά το μάτι. Νομίζω ότι το ερωτεύομαι ξανά. Τρέλα είσαι... έρωτας είσαι…
Πρώτο σκέλος δοκιμών Σαββάτου, η οδηγός μάλλον ζεστή από την σχετικά πρόσφατη Μοσχοκαρυά δεν χρειάζεται τον συνήθη χρόνο προσαρμογής. Συγκεντρωμένη και αποφασισμένη ότι αυτή τη φορά «εμείς κάνουμε κουμάντο» κι όχι οι διαρκείας και οι πιθανές διπλές κορυφές τους. Πάμε να οδηγήσουμε σωστά πάνω απ’ όλα με απώτερο σκοπό την συνεχή βελτίωσή μας και όλα τα υπόλοιπα …θα έρθουν. Ο καλός χρόνος μας ενθαρρύνει στο πρώτο σκέλος των δοκιμών. Αλλά η αφόρητη ζέστη και υγρασία μας καταβάλλουν στο δεύτερο σκέλος που χάνουμε λίγο τη συγκέντρωσή μας (γλιστράνε τα λάστιχα μπροστά που είναι καινούργια ή …στραβά αρμενίζουμε);;;
Κυριακή πρωί όλα πανέτοιμα με τον κόσμο να συρρέει στο βουνό παρά την αρκετή ζέστη. Χμμ κυρία θάλασσα ο κόσμος επέλεξε εμάς από σένα!!! Μου αρέσει που τους βλέπω, με ψυγεία καρεκλάκια καπέλα να ψάχνουν μέρος για να ευχαριστηθούν κι εκείνοι αυτό που σίγουρα αγαπούν. Θέλω να κάνω το καλύτερο για να τους ανταμείψω κι εγώ από την μεριά μου και όλοι οι οδηγοί νομίζω.
Πρώτο σκέλος αγώνα με όλα να δουλεύουν ρολόι, το αμαξάκι στους τάκους,, τα ελαστικά στις «κουβερτούλες»και η ώρα έφτασε. Πολύ καλά… πολύ ευχαριστημένη δούλεψα επιτέλους τα σημεία που με δυσκολεύουν και βγήκε και ο χρόνος, όλα όπως πρέπει στο πρώτο σκέλος.
Ώρα να επιστρέψουμε στα σέρβις κι ώρα για μένα να ζήσω μια μοναδική εμπειρία… Κατεβαίνοντας βλέπω πλήθος κόσμου μέσα στον δρόμο… δεν μ’ αφήνουν να περάσω!!! Είσαι οδηγάρα μου φωνάζουν βλέπω έναν δύο να έχουν πέσει μπροστά στο Yaris και να επιδίδονται σε «θρησκευτικές» μετάνοιες!!! Νομίζω ότι παίζει πολύ δυνατά να κοκκίνισαν τα μαγουλάκια μου… δύσκολο να δεχτώ τόση αγάπη ασυγκίνητη… Θα μείνουμε εδώ για σένα και στο δεύτερο μου φωνάζει κάποιος… τρέλανέ μας… εεεε, υποχρέωσή μου να το κάνω… Είναι το λιγότερο που μπορώ και που επιβάλλεται…
Δεύτερο σκέλος ένα λάθος κατέβασμα από την Κ1 στην Κ2 κι αντί για πέμπτη βάζουμε τρίτη… Στροφάρει γκρινιάζοντας το αμαξάκι ωωωωω σόρι να πάρει η ευχή… χαζή… πεισμώνω όμως και προχωράμε… Ξαφνικά μένουμε από γκάζι σε σημεία… ωχ σκέφτομαι το μοτεράκι μαςςςςςς, οπότε όπου έχουμε γκάζι δεν το αφήνουμε πουθενά… Με τέταρτη «γεμάτη» όλη την «οδηγών»;;;;;;;; Aποκλείεται άλλος οδηγεί!!!!! Φτάνω στον τερματισμό ανήσυχη και θυμωμένη με τον εαυτό μου ωστόσο ο χρόνος όχι μόνο βγήκε βελτιώθηκε κιόλας!!!! Πετυχαίνοντας και δεύτερο χρόνο στην κατηγορία μάλιστα!!! Αααα μόνο εγώ μπορώ να τα κάνω αυτά τα «περίεργα». Ευτυχώς στο σέρβις δεν διαπιστώνεται ιδιαίτερη ζημιά και το «ματάκι» του στροφάλου ήταν η αιτία της αδράνειας του γκαζιού σε σημεία…
Τρίτη θέση στην κατηγορία μας με εξαιρετικά ανταγωνιστικούς χρόνους, απαλλαγμένη από τις φοβίες και τις δυσκολίες της Ριτσώνας σε μεγάλο βαθμό και οδηγικά βελτιωμένη που είναι και το πλέον σημαντικό απόκτημα.
Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο για την απίστευτη αγάπη που μου έδωσε, την ομαδάρα μου Padieras Autorace για πολλοστή φορά, τους χρωστάω ότι έχω καταφέρει ως τώρα, τα λιπαντικά ENEOS που είναι δίπλα μας στις τελευταίες μας προσπάθειες. VIVE LE MOTORSPORT λοιπόν…
Τα καλύτερα έρχονται…
