Στις 12 Ιουνίου ξεκινάει ένα από τα μεγαλύτερα ετήσια γεγονότα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, οι 24 ώρες του Λε Μαν, ένας αγώνας που καταπονεί στο μέγιστο βαθμό αυτοκίνητα και ανθρώπους.
Πρόκειται για τον παλαιότερο αγώνα σε όλον τον κόσμο αφού διοργανώνεται από το 1923 με εξαίρεση το 1936 και την περίοδο 1940 – 1948. Το 1936 η ακύρωση οφειλόταν σε πολύ μεγάλες απεργίες, οι οποίες προκλήθηκαν στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης της δεκαετίας του ’30. Την περίοδο 1940 – 1948, όπως είναι εύκολα κατανοητό, ο αγώνας δεν έγινε λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και των κακών οικονομικών συνθηκών που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια.
Οι 24 ώρες του Λε Μαν είναι ένας τόσο σημαντικός αγώνας που περιλαμβάνεται σε δύο Triple Crowns. Το είναι αυτό που προσπαθεί να επιτύχει ο Φερνάντο Αλόνσο. Περιλαμβάνει το Γκραν Πρι της Formula 1 στο Μονακό και τον αγώνα Indianapolis 500. Στο συγκεκριμένο μέχρι στιγμής, ο μοναδικός που τα έχει καταφέρει είναι ο Γκράχαμ Χιλ. Το δεύτερο Triple Crown στο οποίο περιλαμβάνεται το Λε Μαν αφορά μόνο αγώνες αντοχής και περιλαμβάνει τις 24 ώρες της Daytona και τις 12 ώρες του Sebring. Το συγκεκριμένο το έχουν κατακτήσει 10 οδηγοί.
Ο αγώνας ανήκει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αντοχής (WEC) που γίνεται κάθε χρόνο, όμως με τη δημιουργία της super season, δηλαδή ενός πρωταθλήματος το οποίο “απλώνεται” χρονικά σε δύο έτη, το Λε Μαν ήταν ο δεύτερος γύρος του πρωταθλήματος και θα είναι και ο τελευταίος.
Αρχικά οι οδηγοί έτρεχαν σε μία κάπως διαφορετική διαδρομή η οποία αποτελούνταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από δημόσιους δρόμους όμως ακόμα και η σημερινή πίστα αποτελείται σε μεγάλο μέρος της από δρόμους που χρησιμοποιούνται από Ι.Χ. Μάλιστα, η οργάνωση είναι σε τόσο υψηλό επίπεδο που οι δρόμοι δεν είναι κλειστοί όλες τις μέρες του αγώνα, αλλά μόνο όσο υπάρχουν στην πίστα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Όταν η εκάστοτε περίοδος τελειώσει, τα κλεισμένα τμήματα παραδίδονται και πάλι στην κυκλοφορία.
Τα αγωνιστικά χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες οι οποίες είναι οι LMP1, LMP2, LM GTE PRO και LM GTE AM. Οι πρώτες δύο αφορούν πρωτότυπα τα οποία έχουν κατασκευαστεί με μοναδικό σκοπό τη συμμετοχή σε αγώνες αντοχής. Η διαφορά ανάμεσα στην LMP1 και την LMP2 είναι ότι η πρώτη αφορά εργοστασιακές συμμετοχές, ενώ η δεύτερη ιδιωτικές ομάδες. Οι άλλες δύο κατηγορίες αφορούν μοντέλα τα οποία κυκλοφορούν και σε ευρεία παραγωγή. Οι τέσσερις κατηγορίες διαγωνίζονται ταυτόχρονα όμως υπάρχει ξεχωριστή κατάταξη για την κάθε μία.
Το κάθε αυτοκίνητο οδηγείται από 3 οδηγούς οι οποίοι εναλλάσσονται προκειμένου να ξεκουράζονται και να ανακτούν δυνάμεις.
Κατά τη διάρκεια των ετών έχουν γίνει αλλαγές στην πίστα με τις βασικότερες να είναι η προσθήκη των δύο chicane στην ευθεία Mulsanne η οποία αρχικά είχε μήκος 6 χλμ. Λόγω του μήκους της, όσο τα αυτοκίνητα γίνονταν πιο γρήγορα είχαν φτάσει να επιτυγχάνουν ταχύτητες της τάξης των 405 χλμ./ώρα. Ωστόσο, ακόμα και τώρα δεν είναι σπάνιο τα πιο ισχυρά μοντέλα να κινούνται με πάνω από 320 χλμ./ώρα στη διαδρομή των 13.626 χλμ.
Ακόμα μία πολύ μεγάλη αλλαγή που υπήρξε στην αρχή της δεκαετίας του ’70 έχει να κάνει με τον τρόπο που τα αυτοκίνητα εκκινούν τον αγώνα. Αρχικά ήταν όλα παραταγμένα μπροστά από τα pits με τους οδηγούς στην απέναντι μεριά. Όταν δινόταν το σήμα της εκκίνησης έτρεχαν προς τα αυτοκίνητα, τα έβαζαν μπροστά και έφευγαν. Αυτό οδήγησε τον Πόρσε να τοποθετήσει την υποδοχή της μίζας αριστερά, ώστε με το ένα χέρι ο οδηγός να εκκινεί τον κινητήρα και με το άλλο να βάζει την πρώτη σχέση στο κιβώτιο για να κερδίσει χρόνο. Αυτή η διαδικασία άλλαξε επειδή πολλοί οδηγοί επέλεγαν να δέσουν τη ζώνη τους εν κινήσει ή και να μην τη δέσουν καθόλου, πρακτική που οδήγησε σε ατυχήματα.
Το Λε Μαν έχει και κάποιες ιδιαίτερες παραδόσεις, όπως ότι το σήμα της εκκίνησης δίνεται με πτώση της γαλλικής σημαίας και ότι μετά το τέλος του αγώνα οι κριτές ανεμίζουν τις σημαίες που χρησιμοποιούν κατά τη διάρκειά του, ώστε να αποδώσουν τιμές στους αγωνιζόμενους.
Κατά τη διάρκεια των ετών κάποιοι συμμετέχοντες έχουν ξεχωρίσει. Σε επίπεδο οδηγών ο πιο επιτυχημένος είναι ο Τομ Κρίστενσεν με εννέα νίκες, όσον αφορά τις ομάδες στην κορυφή βρίσκεται η Joest Racing με 13 ενώ στους κατασκευαστές η Porsche είναι απόλυτη κυρίαρχος αφού έχει κερδίσει 19 φορές.
Τέλος, ο εμβληματικός αγώνας έχει βρεθεί στο επίκεντρο αρκετών ταινιών με διασημότερη όλων την ομότιτλη Le Mans όπου ο ηθοποιός Στιβ ΜακΚουίν υποδύεται έναν αγωνιζόμενο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι πολλά από τα πλάνα τραβήχτηκαν την ώρα που γινόταν ο αγώνας με αυτοκίνητα που συμμετείχαν κανονικά. Μάλιστα, ένα από αυτά τερμάτισε κιόλας αλλά ήταν τόσο πίσω, λόγω των μεγάλων pit stop, που τελικά δεν πήρε κατάταξη.
Ο φετινός αγώνας ξεκινάει στις 12 Ιουνίου στις 17:00 με τις ελεύθερες δοκιμές διάρκειας τεσσάρων ωρών και συνεχίζεται με την πρώτη περίοδο κατατακτήριων δοκιμών την ίδια μέρα στις 23:00. Στις 13 Ιουνίου έχουμε την δεύτερη και τρίτη περίοδο των κατατακτήριων δοκιμών στις 20:00 και 23:00, αντίστοιχα. Στις 15 Ιουνίου, στις 10:00 είναι το Warm-up με την εκκίνηση να δίνεται την ίδια μέρα στις 16:00. Φυσικά, ο αγώνας θα τελειώσει στις 16 Ιουνίου, στις 16:00 και νικητής θα είναι το πλήρωμα που θα έχει κάνει τους περισσότερους γύρους.
